Άραγε τι μπορεί να πει κανείς
και πως να περιγράψει,
αυτό που ζούμε σήμερα, οι πιο πολλοί,
στον κόσμο τον απατηλό,
αυτόν που μας σερβίρουν,
συστήματα ξενόφερτα
που επιθυμούν διακαώς,
να ζούμε υποταγμένοι;
Χάθηκε από το προσκήνιο η γλώσσα της αλήθειας, σχεδόν κάνεις μας δεν μιλά για σχέδια, για μέθοδο και για συνεργασία. Οι πιο πολλοί επιθυμούν εύκολα να πλουτίζουν, οι πλούσιοι πλουσιότεροι, θέλουν πάντα να μένουν και όσους αγωνίζονται, για μια ζωή καλύτερη, τους θέλουν διχασμένους.
Και αφού μιλάμε για ισχυρούς, ας δούμε και τα κόμματα τι έχουν, ποια είναι, τι προσφέρουν.
Αφού είναι κόμματα του Λαού, γιατί μας θέλουν συνεχώς να είμαστε διχασμένοι; Γιατί άραγε δεν θέλουνε να κυβερνούν όπως ορίζει ο νόμος; Αντί γι' αυτό επιθυμούν, να εξουσιάζουν τον Λαό κι όπως ακριβώς οι πάμπλουτοι, τον θέλουν υποταγμένο;
Και τώρα για εμάς, για τον Λαό, που από υπερήφανος και άξιος εργάτης του καλού, θελήσαμε όλα να είναι εύκολα, να μας ανήκουν όλα και για ότι δεν καταφέρνουμε, πάντα να φταίνε οι άλλοι. Ακολουθούμε την βοή, μας έλκει η φασαρία κι ενώ δεν έχουμε μια πρόταση εφικτή, πολλοί ζητούν δυναμικά να βγούμε όλοι στους δρόμους. Φίλες και Φίλοι μου καλοί, επί της ουσίας, των αγώνων στους δρόμους, δεν υπάρχει αντίρρηση καμιά, εκτός βεβαίως από την ανάγκη να είναι η κάθε εκδήλωση άρτια οργανωμένη. Διότι το θέμα δεν είναι μια «διαδήλωση» ακόμη, αλλά μια πετυχημένη διαδήλωση.
Συμπέρασμα: Αναθεώρηση της Ελληνικής Κοινωνικής Νοοτροπίας. Μελέτη των δεδομένων, ανασχεδιασμό των εργαλείων οργάνωσης της κοινωνίας, μεθόδευση των πρακτικών διεκδίκησης και καθηκόντων, συνεργασία με όρους αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας, ώστε να πηγαίνουμε από το καλό στο καλύτερο.
Ιωάννης μ. 2020
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου